Specjaliści pytają i dyskutują: co dalej z polską onkologią?

Sesja plenarna wrocławskiego Kongresu (10-13 października 2012 r.) nosiła tytuł: "Co dalej z polską onkologią?" i odbyła się z udziałem konsultantów krajowych w dziedzinie: chirurgii onkologicznej, onkologii klinicznej oraz radioterapii.

Zdaniem profesora Jassema, poza niedostatkiem finansowania procedur, niedobrym zjawiskiem jest ekstensywny rozwój onkologii niepotrzebnie pochłaniający środki. Jako przykład podał hospitalizacje pacjentów, którzy z powodzeniem na okres wymagany zabiegami mogliby być umieszczani w hotelu, zamiast w dużo droższym (w przeliczeniu na koszt doby pobytu) szpitalnym łóżku.

Czas na namysł
W opinii prof. Macieja Krzakowskiego, konsultanta krajowego w dziedzinie onkologii klinicznej, który odnosił się do informacji uzyskiwanych od konsultantów wojewódzkich, nie jest też właściwą praktyką przyznawanie przez płatnika kontraktów kolejnym ośrodkom onkologicznym, bez zasięgania opinii nadzoru specjalistycznego.

- Nas o zdanie się nie pyta - mówił profesor. Dodał: - Domagajmy się, by konsultanci, dyrektorzy ośrodków specjalistycznych także mieli wpływ na to gdzie będą powstawały kolejne, bo inaczej sieć szpitali onkologicznych nabierze chaotycznego wymiaru.

Konsultant krajowy w dziedzinie onkologii klinicznej poddał propozycję pewnych systemowych rozwiązań naprawczych. Jego zdaniem system wymaga: integracji i poprawy leczenia interdyscyplinarnego. Nadszedł też czas by zastanowić się nad powołaniem ośrodka, który będzie pełnił rolę Narodowego Instytutu Raka, na wzór amerykański.

Jak przyznali specjaliści, chory onkologicznie czuje się zagubiony w systemie. - Cóż z tego, że właściwie przeprowadzimy diagnostykę, jeśli chory miesiącami czeka na podjęcie leczenia, potem na rehabilitację, bądź trafia od ośrodka do ośrodka - poddawał pod rozwagę profesor Jacek Jassem.

I on - podobnie jak wielu innych specjalistów - polepszenie wyników terapii upatruje w zdecydowanym powrocie do leczenia wielodyscyplinarnego, które jednak w pełni można rozwinąć tylko w centrach doskonałości. Proponuje przy tym tworzenie centrów doskonałości na bazie tych ośrodków które istnieją.

- Tam chorym zajmą się: patomorfolog, radiolog, onkolog kliniczny, radioterapeuta, czy chirurg, który wykonuje setki operacji. To doświadczony zespół powinien zaplanować racjonalnie leczenie - mówił prezes PTO, przypominając, że obecnie u zbyt wielu chorych podejmowane są dyskusyjne decyzje dotyczące terapii, bez wcześniejszej konsultacji w gronie specjalistów. - Potem już jest za późno na decydowanie - przestrzegał.

Potrzebny lobbing
Jak podkreślali konsultanci, w dyskusji o priorytetach w polityce zdrowotnej konieczne jest posiadanie twardych danych dostarczanych przez rejestry. Tymczasem zarówno Krajowy Rejestr Nowotworów, jak i rejestr NFZ mają swoje niedoskonałości. Jak wynika z danych przedstawionych przez prof. Krzysztofa Hermana, krajowego konsultanta w dziedzinie chirurgii onkologicznej, są regionalne przypadki niedoszacowań występowania nowotworów sięgające nawet 26 proc. W niektórych rakach rejestruje się więcej zgonów z powodu nowotworów niż zachorowań.

Według prof. Macieja Krzakowskiego tu dobrym rozwiązaniem byłoby ściślejsze oparcie rejestru na pracy patomorfologów, wzorcem do naśladowania są też rejestry prowadzone przez grupy badawcze.

Bardzo istotny dla przyszłości onkologii jest Narodowy Program Zwalczania Chorób Nowotworowych. Aktualny zakończy się w 2015 roku - przypomniano podczas dyskusji. Komisja Europejska nałożyła na kraje członkowskie Unii wymóg opracowania narodowych planów onkologicznych do 2013 roku. - Mamy koniec 2012 i te prace u nas w ogóle nie nie zostały zapoczątkowane - mówił profesor Jassem, zwracając uwagę, że poprzedni program był tworzony 8 lat.

Podczas Kongresu, w trakcie dyskusji, padły propozycje powołania rady onkologicznej, w której zasiadaliby specjaliści wskazani przez towarzystwa naukowe. Tak utworzona rada, w oparciu o najlepszą wiedzę medyczną i doświadczenie przedstawiłaby decydentom propozycje najważniejszych działań w zakresie organizacji i finansowania leczenia onkologicznego.

- Kondycja polskiej onkologii wynika w pewnej mierze i stąd, że ta dziedzina medycyny nigdy nie miała silnego lobby, pozostając w dużej części poza strukturami akademickimi. Poza tym lekarzy onkologów jest niewielu w stosunku do przedstawicieli innych specjalności - podsumował ten wątek dyskusji prof . Marian Reinfuss, konsultant krajowy w dziedzinie radioterapii.