Rehabilitacja poprawia rokowania chorych na nowotwory.

Ekspert ds. zdrowia z Uczelni Łazarskiego w Warszawie dr Jerzy Gryglewicz wyjaśnił, że rehabilitacja i leczenie uzdrowiskowe od dawna z dobrymi efektami stosuje się u chorych po zawale serca i z innymi schorzeniami kardiologicznymi, jak nadciśnienie tętnicze. Metody te z powodzeniem wykorzystuje się również w leczeniu chorób ortopedyczno-urazowych, reumatycznych, oddechowych, układu trawiennego i wielu innych.

Prawie w ogóle nie są one wykorzystywane u chorych na nowotwory. - Tymczasem leczenie rehabilitacyjne w uzdrowiskach jest przydatne u większości pacjentów onkologicznych - podkreślił dr Gryglewicz. Jego zdaniem uzasadnione jest zatem poszerzenie zakresu refundowanego z budżetu leczenia uzdrowiskowego obejmującego również chorych z rozpoznaniem choroby nowotworowej.

W ministerstwie zdrowia powołano niedawno zespół ekspertów pod kierownictwem krajowego konsultanta w dziedzinie rehabilitacji, który ma opracować nowe wytyczne do rehabilitacji medycznej. - Jednym z zadań zespołu jest opracowanie standardów rehabilitacji dla pacjentów chorych na nowotwory - mówił dr Gryglewicz.

Wśród lekarzy nadal jednak pokutuje przekonanie, że rehabilitacja nie powinna być stosowana u pacjentów onkologicznych, bo może wyrządzić im więcej szkody niż pożytku. Sądzi się nawet, że zwiększa ryzyko pogorszenia stanu zdrowia. Konsultant krajowy w dziedzinie onkologii klinicznej prof. Maciej Krzakowski zaprzeczył temu. Jak mówił: to błędny pogląd i warto byłoby wreszcie zerwać z tym mitem, z pożytkiem dla chorych.

- Pod względem medycznym nie ma przeciwskazań do prowadzenia rehabilitacji w uzdrowiskach u większości chorych na nowotwory - podkreślił. W warunkach uzdrowiskowych przeciwskazania do rehabilitacji dotyczą jedynie kilku schorzeń onkologicznych, takich jak czerniak, rak nerki oraz białaczka i chłoniaki. Każdy przypadek trzeba jednak rozważyć indywidualnie.

Według prof. Krzakowskiego prawidłowo prowadzona w uzdrowiskach rehabilitacja jest ważnym uzupełnieniem kompleksowego leczenia chorych na nowotwory. Są oni narażeni na liczne obciążenia związane z samym schorzeniem, jak i leczeniem (zabiegowym, radioterapią i chemioterapią). Są często osłabieni i okaleczeni, mają upośledzoną odporność organizmu, pogorszoną wentylację płuc, obrzęki pochodzenia chłonnego i ogólnie źle się czują, narzekają na tzw. zespół zmęczenia i nierzadko są w depresji.

- Rehabilitacja w warunkach uzdrowiskowych może poprawić stan ogólny, zwłaszcza ogólną sprawność organizmu, układu krążenia oraz odporność. U 80 proc. kobiet po amputacji piersi można całkowicie wyeliminować lub przynajmniej znacznie ograniczyć obrzęki kończyn górnych - podkreślił prof. Krzakowski.

Nie należy zatem czekać aż po leczeniu zasadniczym stan pacjenta się poprawi i ewentualnie dopiero wtedy kierować go do uzdrowiska. - Takie założenie jest absurdalne, u chorego na nowotwór trzeba jak najszybciej rozpocząć rehabilitację, kiedy tylko jest to możliwe, czasami nawet jeszcze przed rozpoczęciem leczenia zasadniczego - dodał.

Dr Gryglewicz uważa, że najważniejszym celem rehabilitacji uzdrowiskowej powinna być poprawa stanu pacjenta gwarantująca powrót do aktywności społecznej oraz zawodowej, a także zwiększenie szansy na uniknięcie nawrotu choroby i przedłużenie życia. Dotyczy to szczególnie chorych na raka piersi, nowotworów tkanek miękkich i kości, układu oddechowego i moczowo-płciowego.

Polska jest jednym z nielicznych państw finansujących świadczenia uzdrowiskowe (ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). W całym kraju jest prawie 700 specjalistów balneologii i medycyny fizykalnej.

Obaj eksperci powiedzieli w rozmowie z PAP, że w przypadku chorych na nowotwory leczenie uzdrowiskowe ma dwojakie znacznie: zapewnia rehabilitację, która przywraca sprawność organizmu, a jednocześnie działa relaksująco i poprawia równie ważny w tej chorobie stan psychosomatyczny.

żródło:rynek zdrowia