Kela - Wiersze z tomiku "Postrzępione skrzydła aniołów"

carpe diem
chwytaj dzień
chwytaj moment
smakuj chwilę
rozkoszuj się mgnieniem

nie mów że nic
że nic nowego
że nic dobrego
że nic przed tobą

zachwyć się tęczą
bezkresem morza
powagą szczytów

poczuj smak chleba
słodycz poziomek
cierpkość agrestu

usłysz śpiew ptaków
melodię wiatru
symfonię deszczu

spójrz w oczy dziecka
całuj kochanka
i kochaj, kochaj, kochaj

zanurz się w życie

***

Mówisz
że jestem czarodziejką
dotknęłam ciebie złotą różdżką
i już
inaczej widzisz świat
w kolorach różu i błękitu
i wszystko dziwnym blaskiem lśni
i kwiat
i gwiazda
i oczy dziecka

Czy to bajka?

I moje chwile dziwnie lśnią
i mnie ktoś dotknął
czarodziejską różdżką

...........jesteś czarodziejem..........

***

Rozjaśnij ten mrok co wokół mnie
ginę w nim
zatapiam się
już nie mam sił krzyczeć o pomoc
już tylko proszę spojrzeniem
o światło
o pokój
już braknie tchu by biec ku dobru
już braknie sił by odpychać cienie
co czepiają się mych ramion

ustaję
milknę
 jak ciemno
jak strasznie

boję się
 
 ******

Czy czujesz jak pachnie ziemia
zapada już wieczór
 cienka mgła otula pola
a łany zbóż
które w ciągu dnia tańczyły wraz z wiatrem
teraz
stoją nieruchome
zasłuchane w wieczorną ciszę
na trawie pojawiły się perełki rosy
mlecze stuliły swe kwiaty
wszystko zamilkło w zadumie...
i tylko ten zapach
ziemi
lata
 wieczoru
zapach życia

wkrada się do mego wnętrza
 ucisza
uspokaja
wlewa radość
 
 ********
 
Aniele
mój stróżu
gdzie się podziewasz
przywołuję cię do porządku
bujasz w obłokach
przechadzasz się pod arkadami nieba
stroszysz piórka
przeglądasz się w zwierciadle czasu

spójrz

podcięto mi skrzydła
 
 *****

Koślawe szczęście
dziś się nie uśmiecha
złamało nogę
umazało się błotem
    jest brudne
    i zziębnięte
    szczęście
    miłość
 
    koślawa miłość
 
zasznurowane usta
zimne oczy
kamienne twarze
nie podasz mi dłoni
nie uśmiechnę się do ciebie
 
spójrz na nas proszę
nasza miłość kuleje
 

MODLITWA

 1
czy można ofiarować Ci smutek
czy można ofiarować Ci łzy
 które nie płyną z nadmiaru bólu
czy można ofiarować Ci milczenie
  kiedy tak bardzo chcę krzyczeć
 
jeśli można
przyjmij to dzisiaj
ode mnie
 
2
kiedy jest najciężej
kiedy trudno oddzielić prawdę od fałszu
kiedy trzeba wybierać między dobrem a złem
 
wtedy przyjdź
 
tak niespodziewany
że aż cudowny
miłością jaśniejący jak słońce
 
przyjdź proszę
czekam...
 
potrzebna mi Twoja mądrość
potrzebna mi Twoja miłość
bym mogła stawać się człowiekiem
 

3
Czy słyszysz głos
wydobywający się z ciemności
mojej duszy
wołam
przebacz
ja
proch
nic
nic powtarzające wciąż to samo
nic które patrzy na krzyż i .....
                                    nie kocha
nic które jeszcze raz prosi o łaskę
 
marnotrawny syn
 
4
Panie
nieskończony
mądry
potężny
pochyl się nad mym życiem
mizernym

***
/Dla Mamotsy/

W zaułkach smutku i samotności
szukam nadziei
szukam miłości

w kątach rozpaczy i braku sensu
dotykam lodu
za ciepłem tęsknię

Gdzie jesteś Światło
gdzie jesteś Blasku
rozjaśnij ciemność
obdaruj łaską

wołam w noc bólu
zechciej usłyszeć
ukryj w Swych dłoniach
podaruj ciszę..........

tak często obiecywałam sobie
będę się uśmiechać w każdej chwili dnia
nawet wtedy
nie
przede wszystkim wtedy
gdy
będzie mi źle

nie potrafię.......

kiedy w sercu zatapia się szkiełko bólu
wykrzywia się moja twarz
dwie łzy toczą się wolno w dół

nie potrafię

Modlitwa o wschodzie słońca

Szeptałam
przyjdź
napełnij mnie sobą
jesteś tak daleko
daleko
 
Szept nie był krzykiem
był bezgłośnym poruszaniem ust

usłyszałeś

posłużyłeś się człowiekiem
by mi pomóc

teraz wiem

co świt klękam przed Tobą
ofiaruję Ci cały nowy dzień
modlę się
modlitwą o wschodzie słońca
ufną
ona jest bardzo ważna
od niej zależy
na ile pozwolę Tobie
wkroczyć
w moje życie

Wiersze wielkopostne

Przychodzę dziś pod Twój krzyż Panie
ze swoim cierpieniem

jakże ono małe podłóg Twojego...

z pokaleczonych dłoni
z przebitych nóg
z rozciętego boku
z umęczonej głowy
bije tak wielki ból....
cierpienie
skąd Panie wziąłeś siłę
by milczeć gdy Cię bito
by dźwigać krzyż
by uśmiechnąć się do Weroniki
by podnieść się pierwszy drugi trzeci raz
by nawet oprawcom przebaczyć...

to wszystko miłość..
 

******

Jeszcze Krzyża
nie rozumiem Panie
nie rozumiem jeszcze
ogromu Twojej męki

gdybym rozumiała
cała przemieniłabym się w miłość
i nie byłoby we mnie
ani odrobiny zła

gdybym rozumiała Panie
Twój Krzyż trwałby
przede mną
i we mnie
już bez cienia innych obrazów
 

******

szeptałam
.....jeszcze Krzyża nie rozumiem.....
a Ty taki cichy szept
usłyszałeś

i wolno
cierpliwie
zaczynasz mi mówić
w wieczornej ciszy
w półmroku kaplicy
o tajemnicy Krzyża
o tajemnicy miłości...

PSALM

Biegłam
Przez łąkę
Pijana zachwytem
Upojona szczęściem
Syta młodością
Ty
Byłeś przy mnie

Usypiałam dziecko
W kołysce ramion
Zasłuchana w cichy oddech
Zadumana nad cudem życia
Szeptałam: Dar Jahwe
Ty
stałeś obok

klęczałam
cicha
przybita
okaleczona
pełna lęku
w szpitalnej kaplicy
Ty
Pochylałeś się nade mną

Płaszcz łaski Twej
Okrywa mnie przed chłodem nocy
Cień skrzydeł Twych
Chroni mnie przed żarem słońca
Dłonie Twe
tulą mnie gdy serce płacze
Nogi Twe
Niosą mnie gdy braknie sił

Majestat Twojej chwały
Nade mną
Mój Boże

Smutna miłość

na maleńki płomień dmucham
osłaniam rękoma
by nie zgasł
z radością patrzę
jak małe języki ognia
wzbijają się wyżej
wyżej
płomień miłości

***
moja lalka
o niebieskich oczach
jasnych włosach
którą kiedyś tuliłam
całowałam
dziś leży zapomniana w kącie
lalka do zabawy

jestem dla ciebie lalką

***
nie odchodź
proszę

***
piękny pałac z błękitu
pełen dobra i słońca
pełen śmiechu dzieci
pałac z moich marzeń dziś runął

***
ktoś musi mi pomóc
ktoś...
czy z wypowiedzeniem tego co boli
ból mija
nie
wciąż boli
bardziej boli
nic nie wiem

***
moja miłość jest czysta
obmyły ją łzy
miłość której już nikt nie pragnie
bezużyteczna

droga moich łez
-przez policzki do ust-
bym mogła poczuć ich gorycz

***
jest we mnie tyle bólu
czuję się niepotrzebna
zbędna
jak szmaciana lalka
którą dziecko rzuca w kąt
(bo już nie nowa)
by kiedyś jeszcze do niej powrócić
a wreszcie zapomnieć

***
co mam napisać....
że chciałam z tobą obejrzeć zachód słońca
posłuchać jak śpiewa woda w rzece...

łzy płyną tak cicho...

***
Uczę się na nowo
życia bez ciebie
przyzwyczajam się do samotności
powoli stawiam kroki
ku wyzwoleniu się z ciebie
powoli wyzbywam się bólu
powoli...

O trudnej sztuce układania wierszy:
/ Wiersz dedykuję Anie/

Chodzi za mną wiersz
łasi się
przymila

-ubierz mnie w słowa-
mówi

-nasyć mnie uczuciem-
prosi

-wypełnij myślą-
żąda

-chcę spłynąć na biel kartki
kształtem twoich liter
zatrzymaj się i
twórz-
poezja
przystanek na żądanie