Załamka!!! nie rozwinęłam swojej mysli, bo juz powinnam iść spać, sorki, wrócę do tego swojego wpisu a wcześniej przeanalizuje jeszcze raz wpis Janiny ok?

---

rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat
po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam

Cytuj
dziubas
Załamka!!! nie rozwinęłam swojej mysli, bo juz powinnam iść spać, sorki, wrócę do tego swojego wpisu a wcześniej przeanalizuje jeszcze raz wpis Janiny ok?

Dziubas, lubię Twoje wpisy xD. Tym razem jednak nie roztrząsajmy sprawy, niech zostanie jak jest. Zmienia nicku ani nie poprawi mojego obecnego stanu, ani nie doda mi sił, co najwyżej niepotrzebnie zablokuje dalszego otwarcie się.

oki!!!

---

rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat
po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam

Mnie mobilizuje strach, ogromny, nieposkromiony, obezwładniający strach przed umieraniem, nie śmiercią a umieraniem. Lęk przed towarzyszącym temu cierpieniem i świadomość, że traci się wszystko to co jest nam znane. Może istnieje życie po życiu, może, ale go nie znamy, ja boję się nieznanego i utraty tego co znam

---

Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 16-10-2017 - 23:07:55 przez marzusia.

upierałabym sie jednak, ze strach przed umieraniem jest ściśle związany z lekiem przed śmiercią, to samo z choroba i cierpieniem..., zycie po życiu mozna poznać... , o wiare można prosić... i mozna ja dostać, bo jest łaską, jeżeli boisz sie utraty tego co znasz to jest to w duzej mierze podszyte instynktem samozachowawczym i będzie w nas do końca, zwierzeta też w pewien sposób sie boją końca, człowiek jest stworzeniemstojacym wyżej niż zwierzęta, jeśli tak mozna powiedzieć... , Bóg stwarzajac człowieka nie chciał by człowiek umierał, to są konsekwencje grzechu Adama i Ewy, sory, mozna samemu sie tym zainteresować jeżeli ktos chce, zeby coś zmieniło sie w jego życiu... czego i sobie i Wam zyczę!

---

rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat
po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam

Cytuj
marzusia
Mnie mobilizuje strach, ogromny, nieposkromiony, obezwładniający strach przed umieraniem, nie śmiercią a umieraniem. Lęk przed towarzyszącym temu cierpieniem i świadomość, że traci się wszystko to co jest nam znane. Może istnieje życie po życiu, może, ale go nie znamy, ja boję się nieznanego i utraty tego co znam

Marzusia, nie potrafiłabym lepiej ująć tego w słowa ...