Jak zareagowałaś(-eś) na diagnozę - rak piersi
|
dziubas (offline) |
Post #1 27-04-2016 - 22:50:19 |
|
Gdańsk |
may!
 zgadzam sie z smilag! To co piszesz świadczy o Twojej dużej dojrzałości mimo młodego wieku!  
rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam |
|
maybesomeday (offline) |
Post #2 28-04-2016 - 14:05:26 |
|
|
Dziękuję ślicznie, miło mi czytać takie słowa!
Myślę, że po części to choroba zmusiła mnie do dojrzenia w tak krótkim czasie i do przewartościowania życia, które zmieniło się po diagnozie o 360 stopni.
|
|
bozena_stanczyk (offline) |
Post #3 28-04-2016 - 19:12:34 |
|
Tomaszów Mazowiecki |
|
|
AsiaJJ (offline) |
Post #5 05-02-2017 - 21:08:25 |
|
Łódź |
Ja jestem na początku tej niełatwej drogi... jeszcze nie do końca się pozbierałam... diagnoza ? nie usłyszałam jej od lekarza...pierwsza informacja była na wyniku biopsji cienkoigłowej... nigdy nie zapomnę zapłakanych oczu męża , który pierwszy zobaczył słowo 'rak' . On jest z tych co nie płaczą... . Ryczeliśmy jednak cały weekend , potem doszły kolejne badania, które potwierdzały ten najgorszy scenariusz.... Czekam na ostatni z nich...wynik biopsji gruboigłowej. Jestem przerażona...chemią...utratą włosów, skutkami ubocznymi... mam jakieś takie wewnętrzne przeczucie,że wygram....ale jestem przerażona tym wszystkim co mnie czeka
 bardzo szybko się rozklejam i płaczę kilka razy dziennie
|
|
mgiełka (offline) |
Post #8 07-02-2017 - 23:58:55 |
|
Radom Posty: 2403
Na forum od:
|
Nie musisz być silna i nie uronić łzy... Możesz wypłakać się za wszystkie czasy i wylać ze łzami wszystkie emocje jakie musiałaś odczuwać przez raczysko. Ta choroba każdego ścina z nóg. Najtrudniej jest zaakceptować to, że ona się nam w ogóle przytrafiła. Potem już jakby z górki. Dobrze, że wybierasz się do lekarza po cudowne tableteczki. Też przepraktykowałam, że z nimi łatwiej. Diagnoza spotkała mnie w czasie leczenia depresji i automatycznie lżej mi było poradzić sobie z tym wszystkim. Wiesz Asiu, mnie powtórzono takie słowa pewnej amazonki gdy zaczynałam chemię: żeby nie patrzeć w lusterko, że będzie łatwiej gdy nie będzie się miało przed oczami własnej łysiny. Patrzyłam  Nie przeszkadzało mi to aż tak. Ale nikomu z rodziny nie chciałam się pokazywać (i tak coś tam podejrzeli przypadkiem...).
Nie obcinałam włosów, nie goliłam przed. Miałam chusteczkę na głowie, gdy zaczynały wypadać (skóra wtedy boli trochę, swędzi od drażniących ją włosów), a potem zamknęłam się w łazience i zdjęłam chusteczkę razem z włosami, jak czapeczkę. Ot i tyle, już byłam łysakiem ze śmieszną kępką na czubku głowy, jak kozak z "Ogniem i mieczem". A potem miałam włosy jak marzenie: rosły jak niemowlęciu - delikatne i kręcone! Zawsze miałam włosy proste i nie podejrzewałam nawet, że mogły by mi się kręcić samowolnie. Zwłaszcza, gdy po myciu pozwalałam im samym schnąć. Trzymam kciuki, Asiu  
Z amazonki.net od 2006 roku. |
|
marzusia (offline) |
Post #9 08-02-2017 - 00:59:56 |
|
Cieszyn |
zrobiłam tak samo jak mgiełka przy czym nie widziałam się w ogóle bez włosów i nikt mnie takiej nie widział.W łazience chustkę ściągałam dopiero pod prysznicem. Tam się wycierałam i wychodziłam gdy już ponownie założyłam chusteczkę.Nie mam przez to traumatycznych wspomnień związanych z utratą włosów i nie żałuję ,że tak zrobiłam
|
|
AsiaJJ (offline) |
Post #10 08-02-2017 - 19:03:43 |
|
Łódź |
Ja chyba też nie zgolę włosów.... poczekam aż same wypadną do tego stopnia ,że mało co zostanie do cięcia... Włosy zawsze były moim autem...wszyscy się zawsze nimi zachwycali..długie, naturalnie kręcone ....może dlatego jest mi tak ciężko teraz...
Ja bardzo się nie lubię w związanych włosach...mam szczupłą twarz i zawsze uważałam,że w związanych ' ulizanych' włosach wyglądam jak kościotrup.... No i przeraża mnie to,że bez nich będę prawdziwym kościotrupem... coś jak więźniowie w Auschwitz Tym bardziej,że cała jestem chuda, a cycki rozmiaru A - , tyle co nic... nawet po mastektomii nie będzie zbyt dużej różnicy ....
|
|
pola1 (offline) |
Post #11 08-02-2017 - 19:29:59 |
|
|
Asia pewnie każdy reaguje inaczej, ale mi bardzo pomogło ścięcie włosów na krótko u dobrego fryzjera jeszcze przed chemią. Też miałam długie od zawsze, pieczołowicie hodowane i kręcone. Po ścięciu przy okazji przekonałam się jak będę wyglądała w krótkiej fryzurze gdy włosy odrosną. Wyglądałam całkiem nienajgorzej ( a też mam bardzo, bardzo szczupłą twarz i sylwetkę oraz piersi w rozmiarze A
 ) co nieco poprawiło mi nastrój. Potem, po drugiej chemii zgoliłam włosy maszynką na 2 mm. Wydaje mi się, że szybkie cięcie jest mniej obciążające psychicznie niż czekanie aż włosy same wypadną, oglądanie się z łysymi plackami na głowie i zbieranie włosów z ubrania...Jeśli chcesz to mogę ci dać namiary do fajnego sklepu z chustkami i turbanami, ja nabyłam kilka i mogę doradzić te, w których chuda twarz nie wygląda najgorzej  . Nabyłam też perukę z kręconymi włosami naturalnymi, całkiem nieźle się prezentuje. Oczywiście namiary na sklep też mogę dać . Pozdrawiam Ula |
|
Al_la (offline) |
Post #14 10-02-2017 - 19:11:49 |
|
k/Warszawy Posty: 24703
Na forum od:
|
Nie wpływają. Nie Ty jedna nie radzisz sobie z chorobą. Brałam antydepresanty podczas chemioterapii i nie było żadnych przeciwwskazań.
W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół. Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho 
Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx |
|
Al_la (offline) |
Post #16 10-02-2017 - 19:37:29 |
|
k/Warszawy Posty: 24703
Na forum od:
|
Oczywiście, że pomogły. Przedtem byłam cały czas spanikowana. Często płakałam, nie wierzyłam, że mi się uda wyzdrowieć. Nie mogłam spać, byłam załamana. Po tabletkach przestałam płakać, wyciszyłam się. Po 3 miesiącach z uśmiechem na ustach wróciłam do pracy. Tam odpowiadałam na każde pytanie związane z chorobą, bez emocji. Miałam wrażenie, że rak to jakaś odległa historia, która się wydarzyła i skończyła, tak jak kiedyś kończy się leczenie wielu innych chorób. Naprawdę warto. Po co marnować sobie życie i osłabiać odporność ciągłym stresem. Rozpacz, załamanie to również pożywka dla raka.
W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół. Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho
Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 10-02-2017 - 19:39:54 przez Al_la. |
|
mgiełka (offline) |
Post #18 10-02-2017 - 20:05:27 |
|
Radom Posty: 2403
Na forum od:
|
Jest też wenlafaksyna, którą można brać przy raku hormonozależnym.
Dobrze jest znać listę leków niepolecanych przy hormonoterapii, by od razu na wizycie powiedzieć psychiatrze (może być niedouczony, nie znać tych zależności).
Z amazonki.net od 2006 roku. |
|
Al_la (offline) |
Post #20 10-02-2017 - 20:19:45 |
|
k/Warszawy Posty: 24703
Na forum od:
|
Ja brałam wenlafaksynę (Efectin). Nie był to całkiem trafiony lek, bo na początku ciśnienie mi po nim gwałtownie rosło, a ja nadciśnieniowiec. Ale po kilku miesiącach organizm się przyzwyczaił i już było ok.
Obecnie biorę Nexpram. Super lek, łykam go jak wit. C 
W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół. Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho
Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx |
|
Al_la (offline) |
Post #22 11-02-2017 - 11:03:33 |
|
k/Warszawy Posty: 24703
Na forum od:
|
O tym decyduje lekarz. Nie odstawia się antydepresantów kiedy poczuje się poprawę nastroju. Ja poczułam po tygodniu
Jeśli za wcześnie się odstawi może być nawrót. Odstawiałam stopniowo zmniejszając dawkę (częstotliwość przyjmowania). W sumie leczenie trwało ponad rok.
W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół. Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho
Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx |
|
Kitka (offline) |
Post #23 11-02-2017 - 12:25:18 |
|
Kraków |
Listopad 2016 - coroczna kontrolna mammografia - niedowierzanie, że coś jest. Przecen regularnie się badam, a tu jakieś 4c.
Grudzień - usg, mammografia spektralna, biopsja gruboigłowa i potwierdzenie, jest dziad, poniżej 1 cm we wszystkich wymiarach, niewyczuwalny w badaniu palpacyjnym. Termin operacji na styczeń. Coś mówię tylko w szkole, bo muszę wychodzić na badania. W domu nic, bo zbliżają się święta, będą się martwić a i tak nic nie poradzą. Zaraz po świętach łapiemy wirusówkę, jestem w strachu, że odwlecze mi się operacja. Dostaję zwolnienie do zabiegu. W dzień jest OK, nocą nie panuję nad wyobraźnią. Styczeń 2017 - po konsultacji i zatwierdzeniu terminu mówię rodzinie. Dobrze móc się wygadać. Nadal żadnych łez. Dlatego, że jestem racjonalna i rzadko płaczę? Jedenastego operacja oszczędzająca z wartownikiem. Ulga - nie mam mutacji BRCA1. Kolejna - G2 wycięty w całości, wartownik czysty. Prawie że trafiam na radioterapię, ale nie wyników Fish. będą za dwa tygodnie. Luty - wyniki - rak trójujemny, chemia +radioterapia. Szok - jakoś się nastawiłam,, że przy moich wynikach będzie luminalny. Dokształcam się generalnie, czytam rożne watki forumowe i artykuły medyczne. Swobodnie rozmawiam w domu. Parę razy na krawędzi płaczu, nigdy poza nią. Bardzo dziękuję za portal i za form. Tak dobrze jest skorzystać z doświadczeń... Dziękuję
|
|
marzusia (offline) |
Post #26 15-02-2017 - 13:59:32 |
|
Cieszyn |
Ja mam Alvente 37,5, to to samo,jeszcze nie zazylam bo opisane skutki uboczne są porażające, gorsze niż przy tamosiu. Ta dawka to początkowa, potem trzeba zwiększyć. Napisz jakie będziesz miała samopoczucie to może w końcu się skuszę. Efekt jest dopiero po ok miesiącu stosowania i to większej dawki niż 37,5mg
|
|
fianiebieska (offline) |
Post #27 16-02-2017 - 09:56:38 |
|
Warszawa |
Afobam dla mnie rewelacja, bardzo mnie wycisza przy dużym stresie, nie powodując senności
fianiebieska opowiada
|
|
fianiebieska (offline) |
Post #29 16-02-2017 - 11:49:13 |
|
Warszawa |
Tu jest wątek Tamoksyfen a antydepresanty
Afobam czyli alprazolam nie jest zakazany fianiebieska opowiada Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 16-02-2017 - 11:50:03 przez fianiebieska. |
