Jak zareagowałaś(-eś) na diagnozę - rak piersi

Wysłane przez Amazonki.net 

dziubas (offline)

Post #1

27-04-2016 - 22:50:19

Gdańsk 

may!serce zgadzam sie z smilag! To co piszesz świadczy o Twojej dużej dojrzałości mimo młodego wieku! ok





rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat
po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam

maybesomeday (offline)

Post #2

28-04-2016 - 14:05:26

 

Dziękuję ślicznie, miło mi czytać takie słowa! serce Myślę, że po części to choroba zmusiła mnie do dojrzenia w tak krótkim czasie i do przewartościowania życia, które zmieniło się po diagnozie o 360 stopni.

bozena_stanczyk (offline)

Post #3

28-04-2016 - 19:12:34

Tomaszów Mazowiecki 

ok

Iza35 (offline)

Post #4

10-05-2016 - 11:36:00

Gdynia 

Ja na początku nie chciałam wierzyć że jestem chora - kilka dni płaczu. Potem sobie wytłumaczyłam że rak jest uleczalny (mój na szczęście został w miarę wcześnie wykryty). Teraz staram się korzystać z życia i mieć ciągle czymś zajętą głowę. Im mnie myślę o chorobie tym lepiej się czuje. Kiedy pojawia się dyskomfort fizyczny bardziej staram się myśleć w kategoriach że w moim organizmie jest coś nie tak jak przy grypie ale to mienie i to normalne. Jakoś się na razie trzymam.

AsiaJJ (offline)

Post #5

05-02-2017 - 21:08:25

Łódź 

Ja jestem na początku tej niełatwej drogi... jeszcze nie do końca się pozbierałam... diagnoza ? nie usłyszałam jej od lekarza...pierwsza informacja była na wyniku biopsji cienkoigłowej... nigdy nie zapomnę zapłakanych oczu męża , który pierwszy zobaczył słowo 'rak' . On jest z tych co nie płaczą... . Ryczeliśmy jednak cały weekend , potem doszły kolejne badania, które potwierdzały ten najgorszy scenariusz.... Czekam na ostatni z nich...wynik biopsji gruboigłowej. Jestem przerażona...chemią...utratą włosów, skutkami ubocznymi... mam jakieś takie wewnętrzne przeczucie,że wygram....ale jestem przerażona tym wszystkim co mnie czeka sad smiley bardzo szybko się rozklejam i płaczę kilka razy dziennie sad smiley

benia1960 (offline)

Post #6

06-02-2017 - 09:42:54

Szczecin 

Asia! jak czytam co napisałaś, to jak to bym była ja!. Też płakałam i pytałam co dalej. Dzisiaj minęło mi trzy lata od rozpoczęcia leczenia. Bałam się chemii, po której ani razu nie miałam odruchu wymiotnego.Radioterapię 33 w ogóle jej nie odczułam. Te włoski też przeżyjesz, ładna peruka i chustki. Powiem Tobie tak dzisiaj wstyd mi mojego zachowania /histerii/ przed rodziną. Byłam 10 dni w szpitalu na pulmunologii i kobiety po diagnozie rak nie uroniły łzy. Ja skorzystałam z wizyty u psychiatry, biorę do dzisiaj leki, ktore mi bardzo pomagają.

AsiaJJ (offline)

Post #7

07-02-2017 - 23:21:14

Łódź 

benia1960 ja również zapisałam się do psychiatry żeby dostać jakieś leki, bo najbardziej traumatyczny moment-golenie głowy jeszcze przedemną i boję się,że mnie to załamie. Bardzo chciałabym być sila i nie uronić łzy... zawsze wydawało mi się,że jestem twarda...ale ta choroba ścieła mnie z nóg...

mgiełka (offline)

Post #8

07-02-2017 - 23:58:55

Radom 

Cytuj
AsiaJJ
benia1960 ja również zapisałam się do psychiatry żeby dostać jakieś leki, bo najbardziej traumatyczny moment-golenie głowy jeszcze przedemną i boję się,że mnie to załamie. Bardzo chciałabym być sila i nie uronić łzy... zawsze wydawało mi się,że jestem twarda...ale ta choroba ścieła mnie z nóg...

Nie musisz być silna i nie uronić łzy... Możesz wypłakać się za wszystkie czasy i wylać ze łzami wszystkie emocje jakie musiałaś odczuwać przez raczysko.
Ta choroba każdego ścina z nóg. Najtrudniej jest zaakceptować to, że ona się nam w ogóle przytrafiła. Potem już jakby z górki.
Dobrze, że wybierasz się do lekarza po cudowne tableteczki. Też przepraktykowałam, że z nimi łatwiej. Diagnoza spotkała mnie w czasie leczenia depresji i automatycznie lżej mi było poradzić sobie z tym wszystkim.
Wiesz Asiu, mnie powtórzono takie słowa pewnej amazonki gdy zaczynałam chemię: żeby nie patrzeć w lusterko, że będzie łatwiej gdy nie będzie się miało przed oczami własnej łysiny. Patrzyłam oczko Nie przeszkadzało mi to aż tak. Ale nikomu z rodziny nie chciałam się pokazywać (i tak coś tam podejrzeli przypadkiem...).
Nie obcinałam włosów, nie goliłam przed. Miałam chusteczkę na głowie, gdy zaczynały wypadać (skóra wtedy boli trochę, swędzi od drażniących ją włosów), a potem zamknęłam się w łazience i zdjęłam chusteczkę razem z włosami, jak czapeczkę. Ot i tyle, już byłam łysakiem ze śmieszną kępką na czubku głowy, jak kozak z "Ogniem i mieczem".
A potem miałam włosy jak marzenie: rosły jak niemowlęciu - delikatne i kręcone! Zawsze miałam włosy proste i nie podejrzewałam nawet, że mogły by mi się kręcić samowolnie. Zwłaszcza, gdy po myciu pozwalałam im samym schnąć.
Trzymam kciuki, Asiu uśmiech






Z amazonki.net od 2006 roku.

marzusia (offline)

Post #9

08-02-2017 - 00:59:56

Cieszyn 

zrobiłam tak samo jak mgiełka przy czym nie widziałam się w ogóle bez włosów i nikt mnie takiej nie widział.W łazience chustkę ściągałam dopiero pod prysznicem. Tam się wycierałam i wychodziłam gdy już ponownie założyłam chusteczkę.Nie mam przez to traumatycznych wspomnień związanych z utratą włosów i nie żałuję ,że tak zrobiłam



AsiaJJ (offline)

Post #10

08-02-2017 - 19:03:43

Łódź 

Ja chyba też nie zgolę włosów.... poczekam aż same wypadną do tego stopnia ,że mało co zostanie do cięcia... Włosy zawsze były moim autem...wszyscy się zawsze nimi zachwycali..długie, naturalnie kręcone ....może dlatego jest mi tak ciężko teraz... sad smiley Ja bardzo się nie lubię w związanych włosach...mam szczupłą twarz i zawsze uważałam,że w związanych ' ulizanych' włosach wyglądam jak kościotrup.... No i przeraża mnie to,że bez nich będę prawdziwym kościotrupem... coś jak więźniowie w Auschwitz sad smiley Tym bardziej,że cała jestem chuda, a cycki rozmiaru A - , tyle co nic... sad smiley nawet po mastektomii nie będzie zbyt dużej różnicy ....

pola1 (offline)

Post #11

08-02-2017 - 19:29:59

 

Asia pewnie każdy reaguje inaczej, ale mi bardzo pomogło ścięcie włosów na krótko u dobrego fryzjera jeszcze przed chemią. Też miałam długie od zawsze, pieczołowicie hodowane i kręcone. Po ścięciu przy okazji przekonałam się jak będę wyglądała w krótkiej fryzurze gdy włosy odrosną. Wyglądałam całkiem nienajgorzej ( a też mam bardzo, bardzo szczupłą twarz i sylwetkę oraz piersi w rozmiarze A winking smiley ) co nieco poprawiło mi nastrój. Potem, po drugiej chemii zgoliłam włosy maszynką na 2 mm. Wydaje mi się, że szybkie cięcie jest mniej obciążające psychicznie niż czekanie aż włosy same wypadną, oglądanie się z łysymi plackami na głowie i zbieranie włosów z ubrania...Jeśli chcesz to mogę ci dać namiary do fajnego sklepu z chustkami i turbanami, ja nabyłam kilka i mogę doradzić te, w których chuda twarz nie wygląda najgorzej smiling smiley. Nabyłam też perukę z kręconymi włosami naturalnymi, całkiem nieźle się prezentuje. Oczywiście namiary na sklep też mogę dać smiling smiley. Pozdrawiam smiling smiley



Ula

AsiaJJ (offline)

Post #12

09-02-2017 - 22:26:19

Łódź 

pola1 będę bardzo wdzięczna za namiary na sklepy , zarówno z chustkami jak i perukami smiling smiley Widzę,że bardzo dzielnie przeszłaś utratę włosów , mam nadzieję,ze jak nadzieję 'mój czas' jakoś się z tym oswoję i pogodzę .... :/

Monka00 (offline)

Post #13

10-02-2017 - 18:52:54

Warszawa 

Dziewczyny! Pomóżcie,plisss!
Jestem juz po operacji, rak byl inwazyjny.
Czekam na wyniki histopatologiczne. Wydawało mi się, że całkiem nieźle sobie radzę od kiedy dowiedziałam się o chorobie (6 tygodni temu), ale jednak tylko mi się wydawało... Zawsze byłam bardzo aktywna, wszędzie było mnie pełno. Od operacji (oszczedzajacej), dochodzę do siebie w domu. Wizja tego co przede mną, przeraża mnie coraz bardziej...Bardzo źle sypiam (juz przed chorobą miałam problemy ze snem od kilku miesięcy). Zastanawiam się nad wizytą u psychologa, psychiatry.
Podpowiedzcie proszę, czy leki od psychiatry nie wpływają negatywnie na nasze zdrowie? Nie ma przeciwwskazań do ich stosowania podczas chemio,radio czy hormonoterapii ?

Al_la (offline)

Post #14

10-02-2017 - 19:11:49

k/Warszawy 

Nie wpływają. Nie Ty jedna nie radzisz sobie z chorobą. Brałam antydepresanty podczas chemioterapii i nie było żadnych przeciwwskazań.





W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół.
Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho




Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx

AsiaJJ (offline)

Post #15

10-02-2017 - 19:28:00

Łódź 

Al_la czy tabletki pomogły Ci przez to przejść bez tego ciągłego płaczu, uczucia krzywdy i ciągłego pytania 'dlaczego ja ' . Ja się człowiek czuje po takich lekach...jak to działa... ?

Al_la (offline)

Post #16

10-02-2017 - 19:37:29

k/Warszawy 

Oczywiście, że pomogły. Przedtem byłam cały czas spanikowana. Często płakałam, nie wierzyłam, że mi się uda wyzdrowieć. Nie mogłam spać, byłam załamana. Po tabletkach przestałam płakać, wyciszyłam się. Po 3 miesiącach z uśmiechem na ustach wróciłam do pracy. Tam odpowiadałam na każde pytanie związane z chorobą, bez emocji. Miałam wrażenie, że rak to jakaś odległa historia, która się wydarzyła i skończyła, tak jak kiedyś kończy się leczenie wielu innych chorób. Naprawdę warto. Po co marnować sobie życie i osłabiać odporność ciągłym stresem. Rozpacz, załamanie to również pożywka dla raka.





W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół.
Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho




Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx



Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 10-02-2017 - 19:39:54 przez Al_la.

Kuba (offline)

Post #17

10-02-2017 - 19:42:13

Gogolin 

Są takie leki przeciwdepresyjne jak mianseryna, mirtazapina czy trazodon, które co do zasady bierze się na noc, a przynajmniej wieczorem. Bo one dają taki chillout bardziej niż chęć do działania. Pomagają też usnąć, zwłaszcza mianseryna potrafi zadziałać ostro. Poza tym poprawiają apetyt, co też nie jest bez znaczenia w chorobie nowotworowej. Ewentualnie można próbować namówić psychiatrę na olanzapinę, która jest lekiem przeciwpsychotycznym, ale posiada też działanie antydepresyjne i dość silne działanie przeciwwymiotne. Ludzie, którzy nie mogą usnąć padają po olanzapinie jak muchy.

mgiełka (offline)

Post #18

10-02-2017 - 20:05:27

Radom 

Jest też wenlafaksyna, którą można brać przy raku hormonozależnym.

Dobrze jest znać listę leków niepolecanych przy hormonoterapii, by od razu na wizycie powiedzieć psychiatrze (może być niedouczony, nie znać tych zależności).






Z amazonki.net od 2006 roku.

AsiaJJ (offline)

Post #19

10-02-2017 - 20:14:42

Łódź 

Ja na razie nie mam problemów ze snem, szczerze mówiąc wolałabym coś co pomoże mi za dnia , bo to właśnie wtedy jest mi najtrudniej :/ Al_la a co Ty brałaś ?

Al_la (offline)

Post #20

10-02-2017 - 20:19:45

k/Warszawy 

Ja brałam wenlafaksynę (Efectin). Nie był to całkiem trafiony lek, bo na początku ciśnienie mi po nim gwałtownie rosło, a ja nadciśnieniowiec. Ale po kilku miesiącach organizm się przyzwyczaił i już było ok.
Obecnie biorę Nexpram. Super lek, łykam go jak wit. C duży uśmiech





W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół.
Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho




Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx

AsiaJJ (offline)

Post #21

10-02-2017 - 21:39:19

Łódź 

A czy te leki trzeba brać przez długi czas żeby zadziałały ? Po jakim czasie widać efekty ? Czy jak poczuję się lepiej to mogę je odstawić czy raczej trzeba je brać do końca leczenia ?



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 10-02-2017 - 21:39:45 przez AsiaJJ.

Al_la (offline)

Post #22

11-02-2017 - 11:03:33

k/Warszawy 

O tym decyduje lekarz. Nie odstawia się antydepresantów kiedy poczuje się poprawę nastroju. Ja poczułam po tygodniu uśmiech
Jeśli za wcześnie się odstawi może być nawrót. Odstawiałam stopniowo zmniejszając dawkę (częstotliwość przyjmowania). W sumie leczenie trwało ponad rok.





W najgorszych chwilach mego życia zawsze mogłem liczyć na przyjaciół.
Odtąd wiem, że pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, to poprosić o pomoc. Paulo Coelho




Przewodowy NST, G2, T3N0Mx, TNBC, 6 x FEC (3 przed operacją), yT2N0Mx

Kitka (offline)

Post #23

11-02-2017 - 12:25:18

Kraków 

Listopad 2016 - coroczna kontrolna mammografia - niedowierzanie, że coś jest. Przecen regularnie się badam, a tu jakieś 4c.
Grudzień - usg, mammografia spektralna, biopsja gruboigłowa i potwierdzenie, jest dziad, poniżej 1 cm we wszystkich wymiarach, niewyczuwalny w badaniu palpacyjnym. Termin operacji na styczeń. Coś mówię tylko w szkole, bo muszę wychodzić na badania. W domu nic, bo zbliżają się święta, będą się martwić a i tak nic nie poradzą. Zaraz po świętach łapiemy wirusówkę, jestem w strachu, że odwlecze mi się operacja. Dostaję zwolnienie do zabiegu. W dzień jest OK, nocą nie panuję nad wyobraźnią.
Styczeń 2017 - po konsultacji i zatwierdzeniu terminu mówię rodzinie. Dobrze móc się wygadać. Nadal żadnych łez. Dlatego, że jestem racjonalna i rzadko płaczę? Jedenastego operacja oszczędzająca z wartownikiem. Ulga - nie mam mutacji BRCA1. Kolejna - G2 wycięty w całości, wartownik czysty. Prawie że trafiam na radioterapię, ale nie wyników Fish. będą za dwa tygodnie.
Luty - wyniki - rak trójujemny, chemia +radioterapia. Szok - jakoś się nastawiłam,, że przy moich wynikach będzie luminalny. Dokształcam się generalnie, czytam rożne watki forumowe i artykuły medyczne. Swobodnie rozmawiam w domu. Parę razy na krawędzi płaczu, nigdy poza nią.

Bardzo dziękuję za portal i za form. Tak dobrze jest skorzystać z doświadczeń... Dziękuję smiling smiley

Lili73 (offline)

Post #24

13-02-2017 - 23:11:07

Świnoujście 

Witajcie,
może piszę nie w tym wątku.. cóż teoretycznie ostateczna diagnoza dopiero przede mną .. 08.02 miałam wykonaną biopsję gruboigłową, w tą środę jadę na biopsję cienkoigłową węzłów (mają wygląd meta).... Cóż może się nakręcam, ale z minuty na minutę coraz bardziej się boję..Wyniki mamografii były dość jednoznaczne - BI RADS 4/5/// W nocy nie mogę zasnąć, rano najchętniej bym nie wstawała z łóżka... A jednocześnie na co dzień to ja, widząc miny innych, muszę grać , że wszystko będzie oki...W nocy ryczę bo boję się , że oki nie będzie... Efekt ...na środę rano udało mi się umówić wizytę u psychiatry... Czasami chciałaby zasnąć i nie musieć więcej wstawać... Ale wiem , że nie mogę tego zrobić moim bliskim... Mam nadzieję, że to piekło kiedyś się kończy.....

AsiaJJ (offline)

Post #25

15-02-2017 - 12:57:17

Łódź 

Byłam u psychiatry , dostałam Venlectine 37,5 mg codziennie 1 kaps., a doraźnie przy bardzo ciężkim i stresującym dniu Afobam 0,25 mg. Co sądzicie o tych lekach ?

marzusia (offline)

Post #26

15-02-2017 - 13:59:32

Cieszyn 

Ja mam Alvente 37,5, to to samo,jeszcze nie zazylam bo opisane skutki uboczne są porażające, gorsze niż przy tamosiu. Ta dawka to początkowa, potem trzeba zwiększyć. Napisz jakie będziesz miała samopoczucie to może w końcu się skuszę. Efekt jest dopiero po ok miesiącu stosowania i to większej dawki niż 37,5mg



fianiebieska (offline)

Post #27

16-02-2017 - 09:56:38

Warszawa 

Afobam dla mnie rewelacja, bardzo mnie wycisza przy dużym stresie, nie powodując senności



fianiebieska opowiada

123 (offline)

Post #28

16-02-2017 - 11:30:06

Wrocław 

Przy tamoksyfenie niektóre antydepresanty są niewskazane. Był tutaj na forum wątek o tym i ostatnio potwierdził to lekarz na wizycie. Sprawdzcie które można spokojnie łączyć z tamoksyfenem.

fianiebieska (offline)

Post #29

16-02-2017 - 11:49:13

Warszawa 

Tu jest wątek Tamoksyfen a antydepresanty

Afobam czyli alprazolam nie jest zakazany



fianiebieska opowiada





Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 16-02-2017 - 11:50:03 przez fianiebieska.

marzusia (offline)

Post #30

16-02-2017 - 11:50:26

Cieszyn 

Wiemy o tym doskonale w przeciwieństwie do lekarzyduży uśmiech



Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.

Kliknij żeby zalogować

Użytkownicy online

Gości: 597
Największa liczba użytkowników online: 77 dnia 11-10-2011
Największa liczba gości online: 134213 dnia 15-09-2024