Cześć

Ostatnio nurtuje mnie strasznie jedna kwestia w temacie rezygnacji z hormonoterapii. Aktualnie jestem po operacji, w trakcie naświetlań (20 lamp) i przed przyjmowaniem leków hormonalnych. Wg konsylium czeka mnie 5 lat zastrzyków + 5 lat tabletek, 10 lat hormonoterapii. Informacja załamała mnie chyba bardziej niż sama informacja o raku, bo jeszcze nie rodziłam, mam 30 lat i boję się, że tak długa hormonoterapia przekreśla moje marzenia o zostaniu mamą i tu pojawia się moje pytanie, czy jest tu ktoś, kto całkowicie zrezygnował z hormonoterapii lub przerwał ją w celu zajścia w ciążę? Zastanawia mnie jak bardzo ryzykuję rezygnując z leczenia. Moja Pani doktor zasugerowała, że przy moim raku jest mała szansa na wznowę szybciej niż za 10-15 lat, więc.. czy nie wyjdzie na to samo, jak nie będę przyjmowała hormonów?
Poza tym boje się odrobinę takiej ingerencji w swoje zdrowie, nigdy nie miałam badanych hormonów, nigdy nie przyjmowałam żadnych leków, a tu nagle pełna blokada no i wiadomo, efekty uboczne też mnie martwią

Zaznaczę tylko, że węzły i margines miałam czyste
Rozpoznanie: rak piersi lewej śluzowy G2 typ luminalny A cT1c N0 M0 CK17(-), ER+ HER-2:1+ Ki-67(d):10% PgR:+\


Będę wdzięczna za pomoc

Kasiu! Na Twoim miejscu nie podejmowałabym pochopnie takiej decyzji! Jestem ponad 9 lat po operacji. 11 mcy temu odstawiono mi Tamoxiffen po uzywaniu go 8,5 roku! Byłam szczeeściara, bo znosiłam go prawie bez skutków ubocznych. W ogóle rezygnacja z jakiegokolwiek leczenia np na rzecz metod niekonwencjonalnych jest moim zdaniem nieporozumieniem. Miałam znajomą, lekarkę, która zrezygnowała z kolejnej chemioterapii. Rozmawiałam z moim i jej jednoczesnie onkologiem :mogła żyć. Oczywiście pacjent ma prawo do podejmowania takich decyzji! Tylko w imie czego? Dobrze, że tu trafiłas kochana! Nadmienię, że hormonoterapia nie polega na używaniu hormonów tylko antyhormonów. Reszte dowiesz sie od innych!

---

rak przewodowy, G1, wym. 0,8x0,6x0,9 cm, ER 95%, PgR 10%, Her2-neg, Ki67 1%, w wartowniku mikroprzerzut, pT1bN1(sn)Mx, operacja oszczędzająca z biopsja wartownika, radioterapia 25x, brachyterpia, hormonoterapia-tamoxiffen do 10lat
po 8,5 roku rak endometrium, operacja unowoczesniona z resekcja macicy, przydatków, węzłów biodrowych i brzusznych i wyrostka robaczkowego, rak pierwotny, rokowania dobre, stan zaraz po operacji i póżniej - bardzo dobry, oblgatoryjnie naświetlania - wybrałam narazie tylko brachyterapię, na kikut macicy, do tamoxiffenu juz nie wróciłam

Decyzja o leczeniu (tak podjęcie jak i zaniechanie) to decyzja chorego w porozumieniu z lekarzem.
Bez Twojej zgody leczenia nie będzie.
Nie ma podanej skali Allreda aby ocenić jakie korzyści może przynieść leczenie. Brak skali Blooma-Riachardsona, brak informacji o marginesach cięcia.
Ja bym koniecznie wykonał badania genetyczne. Trzeba znaleźć przyczynę tak wczesnego zachorowania.
Są tu osoby u których przerzuty pojawiły się po ponad 10 latach od operacji. Znany mi z tego Forum przypadek choroby rozsianej okazał się po 18 latach po operacji.
Sa tu wątki chorych tak po rezygnacji z antyhormonow i szczęśliwej ciąży bez nawrotu choć są też wątki chorych, którym się to nie udało.
Za mało podajesz danych, aby napisać coś więcej.

---

____________
Nie jestem lekarzem. Moje sugestie odnośnie leczenia należy zawsze skonsultować z lekarzem prowadzącym.

[amazonki.net]
[amazonki.net]
To chora Anita75 której się nie udało.
Może znajdę wątek chorej, której się udało.

---

____________
Nie jestem lekarzem. Moje sugestie odnośnie leczenia należy zawsze skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Nie bardzo wiem czym są wskazane przez Ciebie skale, ale dopiszę co wiem i co mam na podanych wynikach

Immunofenotyp:
CK 17: (-)
ER: +
HER-2: 1+
KI-67(d): 10%
PgR: +

PR: 79% komórek raka (4 punkty), w tym z przewagą intensywności 2 (63%)
ER: 80% komórek raka (4 punkty), w tym z przewagą intensywności 2 (72%)


Margines: przedni 0,2 mm pozostałe powyżej 1 cm. Marginesy wolne od utkania raka
Więcej danych nie posiadam

Pozdrawiam

4+2=6/8 pkt wg Allreda. Pełna hormonozaleznosc to 8/8pkt. Hormonozaleznosc graniczna uzasadniającą leczenie antyhormonami to 2+1=3/8 pkt wg Allreda. Więc hormonozaleznosc jest znaczna. Oznacza to istotne korzyści z leczenia antyhormonami.
Przy 3/8 i ew 4/8 pkt można mieć wątpliwości odnośnie korzyści. Skala Blooma-Riachardsona jest podawana przy stopniu złośliwości. Tu jest umiarkowana, więc jest 6/9 lub 7/9. Indeks mitotyczny ki67 koreluje z hormonozaleznoscia i kwalifikacja jako luminal A. To najlepiej (statystycznie) rokujący nowotwór. Margines 2 mm wolnych od nacieku jest granicznie mały, ale wystarczający.
Nie sądzę, aby ktokolwiek namawiał Cię do rezygnacji z leczenia. Sama musisz podjąć decyzję.
Ja bym koniecznie wykonał badania genetyczne lub możliwie ustalenie przyczyny tak młodego wieku zachorowania. Do tego czasu sugerował bym leczenie. W tym czasie sama się przekonasz o oddziaływaniu leczenia na ciebie i stopnia obnizenia jakości życia.

---

____________
Nie jestem lekarzem. Moje sugestie odnośnie leczenia należy zawsze skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Dziekuje bardzo za szczegolowa odpowiedz. Przemysle jeszcze temat rezygnacji z leczenia, moze faktycznie dam sobie jakis czas na przyjmowanie lekow. Co do badan genetycznych, nie chce ich robic. Jestem w zasadzie jedyna kobieta z mojej rodziny z rakiem piersi. Moja babcia zmarla na raka szyjki macicy, co jest podobno bez zwiazku z moim zachorowaniem, a innych przypadkow w ani w dalszej, ani blizszej rodzinie nie ma. Co do innych powodow? Nie mam zielonego pojecia, czynnikow moze byc przeciez wiele. Zrobilam sobie juz rachunek sumienia i jedyne co mnie zatrzymalo, to przebyte problemy z waga - z powodu odchudzania mialam zatrzymana misiaczke w wieku nastoletnim na ponad rok, nie wiem czy moglo miec to wplyw na wyksztalcenie nowotworu. Nie mialam nigdy wykonanych badan pod katem hormonow

Pamiętaj, że jest efekt założyciela. Ktoś zawsze jest pierwszy.
Poza tym "5 lat zastrzyków i 5 lat tabletek" to nie 10 a 5 lat leczenia. Zastrzyki z analogu GnRH przyjmuje się razem z tabletkami.

---

____________
Nie jestem lekarzem. Moje sugestie odnośnie leczenia należy zawsze skonsultować z lekarzem prowadzącym.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 02-06-2022 - 11:37:11 przez Tomasz..

Zdecydowanie zaplanuj ciążę jak najwcześniej. Każdy rok po 30-ce zmniejsza szanse skutecznej ciąży, mogą pojawić się kolejne choroby somatyczne, które to utrudnią lub uniemożliwią. Może pojawić się rak jajnika, który zupełnie to przekreśli, może pojawić się w ciągu 2-5 lat wtórny nowotwór związany z chemioterapią lub radioterapią. I czas się skończy wtedy nieodwołalnie. Ryzyko wznowy po 10-15 latach to tak jak ryzyko pojawienia się nowego niezależnego nowotworu (na przykład w drugiej piersi lub innym narządzie). Poza tym posiadanie dziecka to potężny bodziec do dalszej walki o siebie, to potężny cel do tego, by dalej żyć. Większość kobiet zbierających środki finansowe na swoje leczenie w różnych fundacjach podkreśla, że robi to dla swoich dzieci. Vice versa - kobiety niemające dzieci bardzo często kończą leczenie szybko i niepomyślnie, mimo zastosowania najnowocześniejszych metod i wyłożenia na nie z budżetu państwa ogromnych pieniędzy - właśnie dlatego, że brak dziecka oznacza brak celu i brak wewnętrznej siły życiowej (vis vitalis), co przekłada się na całkowitą blokadę układu immunologicznego, a układ nerwowy i immunologiczny są ze sobą ściśle powiązane. Depresja psychiczna, poczucie pustki wewnętrznej i całkowitej własnej bezwartościowości powodują, że układ immunologiczny przestaje walczyć z nowotworem - bo nie ma już po co..... Tak więc - ciąża jak najszybciej, a potem możesz wrócić do leczenia hormonalnego i kontynuować je nawet przez 10 lat. A nuż trafią się bliźniaki - to i jedna ciąża wystarczy. A na starość będziesz miała rodzinę, która cię otoczy troską i opieką zamiast umierać samotnie i w opuszczeniu, nie daj Boże w hospicjum.